Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
batıq — sif. 1. Çuxura düşmüş, dərinə düşmüş, çökmüş. Batıq ordlar. Batıq göz. – <Fərmanın> sinəsi batıq, sifəti saralıb, çiyinləri qalxıb. Ə. H.. <Rüstəm:> Qoy onun <Nübarın> o quyuya düşmüş batıq gözləri lap kəlləsinə çıxsın. S. R.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovurd — bax ord. Nəriman əmi ovurdlarını şişirdərək, əlini bığına çəkib məzəmmətlə Murada baxdı. . İ. Ə.. ◊ Ovurdları batıq – çox arıq, zəif. . . Balaca, ovurdları batıq qoca Fərəculla dilləndi. S. R.. Ovurdları batmaq (birbirindən keçmək) – son dərəcə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sib — f. alma (meyvə). Sibi zənəxdan 1) sevgilinin yanağında batıq yer; 2) m. çənə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
astana — 1. is. Kandar, qapının ağzı, qapının çərçivəsinin alt hissəsi. Qız evdən çıxıb qaçan vaxtda ayağı ilişdi astanaya. C. M.. Molla özünü itirdi; başmağını astanada qoyub oğru pişik kimi sürüşdü. M. C.. Astanada tüstüləyir böyrü batıq samovar. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basıq — sif. 1. Yastı, çökük; basılmış, sıxılmış halda olan, batıq. 2. Yük heyvanlarının belində əzilməkdən əmələ gələn yara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
batıqlıq — is. 1. Batıq, çökük, batmış şeyin halı. 2. Bulaşıq, bulaşmış şeyin halı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
batqın — sif. 1. Batmış, çökmüş, çökək, çuxura düşmüş. Qubernator, adı çəkildiyindən batqın gözlərini bir çocuq sevinci ilə parıldadan Cəfər əmidən: – Siz necəsiniz? – <deyə soruşdu> H. N.. // Çuxur, dərin yer. 2. Batıq, batmış (səs). 3. məh. İtmiş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çökək — is. Yer səthində batıq yer, kiçik çala; oyuq. İndi, bu arada çökəklərdə və bağların ara bərəsində qalan tala qarlar da yavaş yavaş əriyirdi. S. R.. Fişəng sönən kimi <partizanlar> cəld yüyürüb, özlərini çökəyə verdilər və kol kosların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çuxur — is. 1. Yer səthindən aşağı çökmüş, oyulmuş yer; oyuq, çala. Məmməd bir böyük və dərin çuxur qazıb, eşşəyin leşini ora saldı, üstünü torpaqladı. E. Sultanov. Çəpərlərdən çıxan tikan kolları oynaya oynaya gəlib yol çuxurlarında bənd alır. M. C.. // … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkik — sif. Bir yana doğru çəkilmiş, dartılmış kimi olan. Afəridə xanım çəkik gərdənini oynadıb otağa gedəndə Səlim gördü ki, tacirin gözləri işıqlanıb. M. İ.. // İçəriyə doğru çəkilmiş; batıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
